تفاوت گالوانیزه گرم و سرد

در صنایع مختلف از ورق ها ، مفتولها ، توری ها و … استفاده های گسترده میشود . از این موارد در صنعت ساختمان بیش از هر صنعت دیگری استفاده میشود و ساخت یک ساختمان برای هموطنان عزیزمان وظیفه ی سگین و بزرگی است که باید به آن دقت زیادی کرد . استفاده از مصالح و لوازم با کیفیت و مستحکم یکی از مهم ترین اصول در ساخت و ساز است . به همین منظور باید از صنایع فلزی ای استفاده کرد که در برابر خوردگی و صدمات ناشی از رطوبت مقاومت داشته باشد تا شاهد حوادث ناگوار نباشیم .
در تعریف داریم : عمل گالوانیزه کردن یا پوشش گالوانیزه (اصطلاحا آبکاری) به معنای خواباندن و ثابت کردن یک پوشش از جنس فلزی روی بر روی آهن آلات به قصد رسیدن به برخی خاصیت ها میباشد . این فرآیند یکی از فرآیند هایی است که جهت محافظت فلزی مغزی کار توسط لایه ای از روی انجام میشود که به آ« گالوانیزه سرد میگوند که پس از مدتی لایه ی روی خورده شده و از بین میبرد و صرفا برای فلز مغزی میزان کمی زمان میخرد اما نهایتا پوسیدگی و زنگ زدگی به فلزی اصلی رسیده و آن را خراب خواهد کرد .
روش دیگر تولید گالوانیزه سرد از روش الکترولیز نمک روی در داخل یک محلول آبی (aq) میباشد که ضخامت آن از روش غوطه وری کمتر بوده و در صنعت کمتر مورد توجه قرار میگیرد .
برای تولید گالوانیزه ی گرم از ترکیبی متشکل از روی ، قلع ، منگنز ، مس ، آلومینیوم ، نیکل و فسفر استفاده میشوند که به صورت مذاب در یک حمام قرار دارند ، استفده میشود ؛ به این صورت که فلزی مغزی با عبور مداوم درون این حمام مذاب پوشیده و گالوانیزه میشود که این روش خود دارای دو نوع مداوم و غیر مداوم است .
به طور خلاصه ، عبور فلز از حمام مذاب ترکیبات گالوانیزه ، باعث ایجاد حفاظت گالوانیزه ی گرم شده و استفاده از آبکاری یا الکترولیز برای ایجاد پوشش باعث ایجاد پوشش گالوانیزه سرد یا الکتروگالوانیزاسیون میشود .
در صنایع مفتول و توری بافی اخیرا از مفتول های گالوانیزه ی گرم کششی استفاده میکنند ؛ به این صورت که سیمی با ضخامت مثلا ۱٫۲ را میکشند تا به ضخامت ۰٫۷ برسه که اینکار باعث میشود ضخامت لایه گالوانیزه کمتر بشود و مقاومت آن مفتول و محصول حاصل از آن، از استحکام کمتری در برابر رطوبت و خوردگی ، نسبت به سیم اولیه برخوردار بشود .